22.12.23
1 Sm 1, 24-28
„Zabili cielca i poprowadzili chłopca przed Helego. Powiedziała ona wówczas: Pozwól, panie mój! Na twoje życie! To ja jestem ową kobietą, która stała tu przed tobą i modliła się do Pana. O tego chłopca się modliłam, i spełnił Pan prośbę, którą do Niego zanosiłam. Oto ja oddaję go Panu. Po wszystkie dni, jak długo będzie żył, zostaje oddany na własność Panu. I oddali tam pokłon Panu”. Anna zdobywa się na akt heroizmu – oddaje Bogu swojego wymarzonego i wymodlonego syna – Samuela.
Łk 1, 46-56
„Wtedy Maryja rzekła: Wielbi dusza moja Pana, i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy. Bo wejrzał na uniżenie Służebnicy swojej. Oto bowiem błogosławić mnie będą odtąd wszystkie pokolenia, gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny. Święte jest Jego imię - a swoje miłosierdzie na pokolenia i pokolenia [zachowuje] dla tych, co się Go boją”. Maryja raduje się w Bogu i mówi o Jego miłosierdziu, które jest przeznaczone dla bojących się Go, dla tych, którzy poszukują Jego woli i w bojaźni ją wypełniają.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz