10.07.24
Oz 10, 1-3. 7-8. 12
„Upadnie Samaria, a król jej jest niby piana na powierzchni wody. Zniszczone będą wyżyny Bet-Awen - grzech Izraela. Ciernie i osty wyrosną na ich ołtarzach. Wtedy powiedzą górom: Przykryjcie nas! a wzgórzom: Padnijcie na nas!” Straszna jest kara dla grzesznej Samarii. Apokalipsa powołuje się na ten fragment Księgi Ozeasza proroka: „A królowie ziemscy, wielmoże i wodzowie, bogacze i możni, i każdy niewolnik, i wolny ukryli się do jaskiń i górskich skał. I mówią do gór i do skał: Padnijcie na nas i zakryjcie nas przed obliczem Zasiadającego na tronie i przed gniewem Baranka, bo nadszedł Wielki Dzień Jego gniewu, a któż zdoła się ostać?” (Ap 6,15-17).
Mt 10, 1-7
„Wtedy przywołał do siebie dwunastu swoich uczniów i udzielił im władzy nad duchami nieczystymi, aby je wypędzali i leczyli wszystkie choroby i wszelkie słabości”. Jezus posyła apostołów by uwalniali ludzi od złych duchów i by ich uzdrawiali.
„Tych to Dwunastu wysłał Jezus, dając im następujące wskazania: Nie idźcie do pogan i nie wstępujcie do żadnego miasta samarytańskiego! Idźcie raczej do owiec, które poginęły z domu Izraela. Idźcie i głoście: Bliskie już jest królestwo niebieskie”. Jezus troszczy się przede wszystkim o tych, którzy spośród Żydów odeszli od Boga. Królestwo Niebios – to panowanie Boga w mocy Ducha Świętego w ludziach wierzących w Jezusa.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz