14.02.25
Dz 13, 46-49
„Wtedy Paweł i Barnaba powiedzieli odważnie: Należało głosić słowo Boże najpierw wam. Skoro jednak odrzucacie je i sami uznajecie się za niegodnych życia wiecznego, zwracamy się do pogan. Tak bowiem nakazał nam Pan: Ustanowiłem Cię światłością dla pogan, abyś był zbawieniem aż po krańce ziemi. Poganie słysząc to radowali się i wielbili słowo Pańskie, a wszyscy, przeznaczeni do życia wiecznego, uwierzyli”. Mówią Apostołowie do Żydów: skoro „sami uznajecie się za niegodnych życia wiecznego” – bo odrzucają Ewangelię i zbawienie, jako dar Jezusa. Z drugiej strony: „wszyscy, przeznaczeni do życia wiecznego, uwierzyli”, i w ten sposób przyjęli dar zbawienia.
Łk 10, 1-9
„Następnie wyznaczył Pan jeszcze innych siedemdziesięciu dwóch i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam przyjść zamierzał. Powiedział też do nich: Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo. Idźcie, oto was posyłam jak owce między wilki. Nie noście z sobą trzosa ani torby, ani sandałów; i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie!” Jezus nie gwarantuje nam powodzenia, ani bezpieczeństwa, mówi: „oto was posyłam jak owce między wilki”. On też został ukrzyżowany.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz