17.08.24
Iz 6, 1-8
Mówi Izajasz: „Biada mi! Jestem zgubiony! Wszak jestem mężem o nieczystych wargach i mieszkam pośród ludu o nieczystych wargach, a oczy moje oglądały Króla, Pana Zastępów! Wówczas przyleciał do mnie jeden z serafinów, trzymając w ręce węgiel, który kleszczami wziął z ołtarza. Dotknął nim ust moich i rzekł: Oto dotknęło to twoich warg: twoja wina jest zmazana, zgładzony twój grzech. I usłyszałem głos Pana mówiącego: Kogo mam posłać? Kto by Nam poszedł? Odpowiedziałem: Oto ja, poślij mnie!” Izajasz potrzebuje czystych ust, by głosić świętość Boga. Serafin oczyszcza jego usta i prorok jest gotów na misję powierzoną mu przez Pana.
Mk 1, 14-20
„Gdy Jan został uwięziony, Jezus przyszedł do Galilei i głosił Ewangelię Bożą. Mówił: Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię! Przechodząc obok Jeziora Galilejskiego, ujrzał Szymona i brata Szymonowego, Andrzeja, jak zarzucali sieć w jezioro; byli bowiem rybakami. Jezus rzekł do nich: Pójdźcie za Mną, a sprawię, że się staniecie rybakami ludzi”. Jezus wzywa do nawrócenia i do wiary w Ewangelię. Królestwo Boże to szansa uzdrowienia, uwolnienia od kalectwa i od złych duchów. To szansa wewnętrznego ubogacenia i zawarcia przyjaźni z Jezusem. Apostołowie przyjmują zaproszenie Jezusa do współpracy w budowaniu Kościoła.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz