22.06.25
Za 12, 10-11; 13, 1
„Na dom Dawida i na mieszkańców Jeruzalem wyleję Ducha pobożności. Będą patrzeć na tego, którego przebili1, i boleć będą nad nim, jak się boleje nad jedynakiem, i płakać będą nad nim, jak się płacze nad pierworodnym. W owym dniu będzie wielki płacz w Jeruzalem, podobny do płaczu w Hadad-Rimmon na równinie Megiddo. W owym dniu wytryśnie źródło, dostępne dla domu Dawida i dla mieszkańców Jeruzalem, na obmycia grzechu i zmazy”. Duch Święty, zwany tu Duchem pobożności, umożliwia dostrzeżenie prawdy i prawdziwy żal z powodu ukrzyżowania Jezusa – Syna Bożego.
Ga 3, 26-29
„Wszyscy bowiem dzięki tej wierze jesteście synami Bożymi - w Chrystusie Jezusie. Bo wy wszyscy, którzy zostaliście ochrzczeni w Chrystusie, przyoblekliście się w Chrystusa. Nie ma już Żyda ani poganina, nie ma już niewolnika ani człowieka wolnego, nie ma już mężczyzny ani kobiety, wszyscy bowiem jesteście kimś jednym w Chrystusie Jezusie. Jeżeli zaś należycie do Chrystusa, to jesteście też potomstwem Abrahama i zgodnie z obietnicą – dziedzicami”. Jesteśmy „kimś jednym w Chrystusie Jezusie”, jesteśmy dzięki wierze synami Boga samego.
Łk 9, 18-24
„Syn Człowieczy musi wiele wycierpieć: będzie odrzucony przez starszyznę, arcykapłanów i uczonych w Piśmie; będzie zabity, a trzeciego dnia zmartwychwstanie. Potem mówił do wszystkich: Jeśli kto chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech co dnia bierze krzyż swój i niech Mnie naśladuje! Bo kto chce zachować swoje życie, straci je, a kto straci swe życie z mego powodu, ten je zachowa”. Jezus wymaga samozaparcia. Nasza droga jest drogą krzyża. Trzeba tracić swoje życie dla Jezusa – taka jest propozycja Jezusa dla tych, którzy chcą Mu towarzyszyć.
1 Tekst hebrajski mówi: „Będą patrzeć na Mnie, którego przebili”. Śmierć Jezusa jest śmiercią Boga.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz