6.03.23
Dn 9, 4b-10
Mówi prorok Daniel: „Zgrzeszyliśmy, zbłądziliśmy, popełniliśmy nieprawość i zbuntowaliśmy się, odstąpiliśmy od Twoich przykazań. Nie byliśmy posłuszni Twoim sługom, prorokom, którzy przemawiali w Twoim imieniu do naszych królów, do naszych przywódców, do naszych przodków i do całego narodu kraju. U Ciebie, Panie, sprawiedliwość, a u nas wstyd na twarzach, jak to jest dziś u nas - mieszkańców Judy i Jerozolimy, i całego Izraela, u bliskich i dalekich, we wszystkich krajach, dokąd ich wypędziłeś z powodu niewierności, jaką Ci okazali”. W imieniu Narodu Wybranego uznaje jego nieposłuszeństwo wobec proroków, których Bóg do niego posyłał. Uznaje sprawiedliwość kary, jaka spotkała jego naród.
Łk 6, 36-38
„Bądźcie miłosierni, jak Ojciec wasz jest miłosierny. Nie sądźcie, a nie będziecie sądzeni; nie potępiajcie, a nie będziecie potępieni; odpuszczajcie, a będzie wam odpuszczone. Dawajcie, a będzie wam dane; miarę dobrą, natłoczoną, utrzęsioną i opływającą wsypią w zanadrza wasze. Odmierzą wam bowiem taką miarą, jaką wy mierzycie”. Uczymy się miłosierdzia, bo wiemy, że odmierzą nam taką miarą, jaką my mierzymy. To bardzo wymagające prawo.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz