7.04.23

 

7.04.23

Iz 52, 13 – 53, 12

Czwarta Pieśń Cierpiącego Sługi Pańskiego przedstawia Jezusa cierpiącego dobrowolnie za nasze grzechy: „Lecz On się obarczył naszym cierpieniem, On dźwigał nasze boleści, a myśmy Go za skazańca uznali, chłostanego przez Boga i zdeptanego. Lecz On był przebity za nasze grzechy, zdruzgotany za nasze winy. Spadła Nań chłosta zbawienna dla nas, a w Jego ranach jest nasze zdrowie”.

Hbr 4, 14-16; 5, 7-9

„Z głośnym wołaniem i płaczem za dni ciała swego zanosił On gorące prośby i błagania do Tego, który mógł Go wybawić od śmierci, i został wysłuchany dzięki swej uległości. A chociaż był Synem, nauczył się posłuszeństwa przez to, co wycierpiał. A gdy wszystko wykonał, stał się sprawcą zbawienia wiecznego dla wszystkich, którzy Go słuchają”. Straszliwe jest cierpienie Jezusa przedstawione jako szkoła posłuszeństwa. Dla Jemu posłusznych jest On sprawcą zbawienia.

J 18, 1 – 19, 42

„A obok krzyża Jezusowego stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena. Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: Niewiasto, oto syn Twój. Następnie rzekł do ucznia: Oto Matka twoja. I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie”. Maryja otrzymuje od Jezusa jego umiłowanego ucznia, a Jan otrzymuje od Jezusa jego Matkę.