9.04.23

 

9.04.23

Dz 10, 34a. 37-43

„Znacie sprawę Jezusa z Nazaretu, którego Bóg namaścił Duchem Świętym i mocą. Dlatego że Bóg był z Nim, przeszedł On dobrze czyniąc i uzdrawiając wszystkich, którzy byli pod władzą diabła. A my jesteśmy świadkami wszystkiego, co zdziałał w ziemi żydowskiej i w Jerozolimie. Jego to zabili, zawiesiwszy na drzewie. Bóg wskrzesił Go trzeciego dnia i pozwolił Mu ukazać się nie całemu ludowi, ale nam, wybranym uprzednio przez Boga na świadków, którzyśmy z Nim jedli i pili po Jego zmartwychwstaniu. On nam rozkazał ogłosić ludowi i dać świadectwo, że Bóg ustanowił Go sędzią żywych i umarłych. Wszyscy prorocy świadczą o tym, że każdy, kto w Niego wierzy, przez Jego imię otrzymuje odpuszczenie grzechów”. Święty Piotr mówi o Jezusie, jako o Chrystusie, to znaczy namaszczonym Duchem Świętym i mocą i ukazuje rezultat tego namaszczenia – czynienie dobra i uzdrawianie „wszystkich, którzy byli pod władzą diabła”. Mówi też o śmierci i o zmartwychwstaniu Jezusa i o wspólnym ze Zmartwychwstałym jedzeniu i piciu – co podkreśla realność zmartwychwstania. Daje nadzieję odpuszczenia grzechów wszystkim, którzy wierzą w Jezusa.

Kol 3, 1-4

„Jeśliście więc razem z Chrystusem powstali z martwych, szukajcie tego, co w górze, gdzie przebywa Chrystus zasiadając po prawicy Boga. Dążcie do tego, co w górze, nie do tego, co na ziemi. Umarliście bowiem i wasze życie jest ukryte z Chrystusem w Bogu. Gdy się ukaże Chrystus, nasze życie, wtedy i wy razem z Nim ukażecie się w chwale”. Chrześcijaństwo – to zgoda na życie, śmierć i zmartwychwstanie z Jezusem. Wymaga to stałego dążenia „do tego, co w górze, nie do tego, co na ziemi”, do realizowanie woli Bożej, a nie własnej.

Mt 28, 1-10

Mówi święty Mateusz: „W wieczór zaś szabatu, który świta na pierwszy dzień tygodnia, przyszła Maria Magdalena i druga Maria obejrzeć grób” (Mt 28,1). Wskazuje to na moment Zmartwychwstania Jezusa – jest to wieczór soboty, kiedy są zapalane w domach pierwsze światła. „A oto powstało wielkie trzęsienie ziemi. Albowiem anioł Pański zstąpił z nieba, podszedł, odsunął kamień i usiadł na nim. Postać jego jaśniała jak błyskawica, a szaty jego były białe jak śnieg. Ze strachu przed nim zadrżeli strażnicy i stali się jakby umarli. Anioł zaś przemówił do niewiast: Wy się nie bójcie! Gdyż wiem, że szukacie Jezusa Ukrzyżowanego. Nie ma Go tu, bo zmartwychwstał, jak powiedział”. To wtedy anioł zstępuje z nieba i otwiera grób Jezusa. Pozostałe Ewangelie ukazują grób już otwarty – w niedzielę rano. Tenże anioł zwiastuje niewiastom radosną nowinę o zmartwychwstaniu Jezusa.