1.04.24
Dz 2, 14. 22b-32
„Mężowie Judejczycy i wszyscy mieszkańcy Jerozolimy, przyjmijcie do wiadomości i posłuchajcie uważnie mych słów! Mężowie izraelscy, słuchajcie tego, co mówię: Jezusa Nazarejczyka, Męża, którego posłannictwo Bóg potwierdził wam niezwykłymi czynami, cudami i znakami, jakich Bóg przez Niego dokonał wśród was, o czym sami wiecie, tego Męża, który z woli postanowienia i przewidzenia Bożego został wydany, przybiliście rękami bezbożnych do krzyża i zabiliście. Lecz Bóg wskrzesił Go, zerwawszy więzy śmierci, gdyż niemożliwe było, aby ona panowała nad Nim”. W niewielu słowach, Piotr przedstawia Jezusa, przez którego Bóg dokonał wielkich cudów, mówi o Jego śmierci, o której mówi: „przybiliście rękami bezbożnych do krzyża i zabiliście”. Głosi również wskrzeszenie Jezusa: „Bóg wskrzesił Go, zerwawszy więzy śmierci, gdyż niemożliwe było, aby ona panowała nad Nim”.
Mt 28, 8-15
„Pośpiesznie więc oddaliły się od grobu, z bojaźnią i wielką radością, i biegły oznajmić to Jego uczniom. A oto Jezus stanął przed nimi i rzekł: Witajcie! One podeszły do Niego, objęły Go za nogi i oddały Mu pokłon. A Jezus rzekł do nich: Nie bójcie się! Idźcie i oznajmijcie moim braciom: niech idą do Galilei, tam Mnie zobaczą”. Wieść o zmartwychwstaniu Jezusa napełnia kobiety bojaźnią i radością, ale sam Jezus wychodzi im na spotkanie by je upewnić o prawdziwości swojego życia i by skierować, za ich pośrednictwem uczniów do Galilei.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz