16.09.24

 

16.09.24

1 Kor 11, 17-26. 33

„Ja bowiem otrzymałem od Pana to, co wam przekazałem, że Pan Jezus tej nocy, kiedy został wydany, wziął chleb i dzięki uczyniwszy połamał i rzekł: To jest Ciało moje za was [wydane]. Czyńcie to na moją pamiątkę. Podobnie, skończywszy wieczerzę, wziął kielich, mówiąc: Ten kielich jest Nowym Przymierzem we Krwi mojej. Czyńcie to, ile razy pić będziecie, na moją pamiątkę. Ilekroć bowiem spożywacie ten chleb albo pijecie kielich, śmierć Pańską głosicie, aż przyjdzie”. Paweł otrzymał od samego Jezusa opis ustanowienia Eucharystii. Jest ona połączona z głoszeniem Jego śmierci i to, aż do Jego powtórnego przyjścia na ziemię.

Łk 7, 1-10

„Panie, nie trudź się, bo nie jestem godzien, abyś wszedł pod dach mój. I dlatego ja sam nie uważałem się za godnego przyjść do Ciebie. Lecz powiedz słowo, a mój sługa będzie uzdrowiony. Bo i ja, choć podlegam władzy, mam pod sobą żołnierzy. Mówię temu: Idź! - a idzie; drugiemu: Chodź! - a przychodzi; a mojemu słudze: Zrób to! - a robi. Gdy Jezus to usłyszał, zadziwił się i zwracając się do tłumu, który szedł za Nim, rzekł: Powiadam wam: Tak wielkiej wiary nie znalazłem nawet w Izraelu”. Pogański setnik wierzy, że Jezus może uzdrowić jego sługę na odległość, że Jego słowo ma moc uzdrawiania w dowolnych okolicznościach, bo jest wyrazem Jego Bożej woli. W Izraelu Jezus często ma do czynienia z niewiarą (por. Mk 6,1-6).