25.02.23
Iz 58, 9b-14
„Jeśli podasz twój chleb zgłodniałemu i nakarmisz duszę przygnębioną, wówczas twe światło zabłyśnie w ciemnościach, a twoja ciemność stanie się południem. Pan cię zawsze prowadzić będzie, nasyci duszę twoją na pustkowiach. Odmłodzi twoje kości, tak że będziesz jak zroszony ogród i jak źródło wody, co się nie wyczerpie”. Miłosierdzie wobec przygnębionych prowadzi do ogromu łask ze strony Boga, który chce i potrafi zatroszczyć się o swoje miłosierne sługi.
Łk 5, 27-32
„Potem Lewi wyprawił dla Niego wielkie przyjęcie u siebie w domu; a była spora liczba celników oraz innych, którzy zasiadali z nimi do stołu. Na to szemrali faryzeusze i uczeni ich w Piśmie i mówili do Jego uczniów: Dlaczego jecie i pijecie z celnikami i grzesznikami? Lecz Jezus im odpowiedział: Nie potrzebują lekarza zdrowi, ale ci, którzy się źle mają. Nie przyszedłem wezwać do nawrócenia sprawiedliwych, lecz grzeszników”. Jezus jest lekarzem ciał i dusz. Nie boi się ludzi uznawanych za grzesznych. Wzywa ich do nawrócenia i ogarnia swoim miłosierdziem. Ludzie, którzy uznają się za sprawiedliwych, często są obojętni wobec Jezusa.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz