14.04.25
Iz 42, 1-7
„Tak mówi Pan Bóg, który stworzył i rozpiął niebo, rozpostarł ziemię wraz z jej plonami, dał ludziom na niej dech ożywczy i tchnienie tym, co po niej chodzą. Ja, Pan, powołałem Cię słusznie, ująłem Cię za rękę i ukształtowałem, ustanowiłem Cię przymierzem dla ludzi, światłością dla narodów, abyś otworzył oczy niewidomym, ażebyś z zamknięcia wypuścił jeńców, z więzienia tych, co mieszkają w ciemności”. Jezus prowadzi ludzi do Boga, jest światłem, przywraca wzrok, uwalnia ludzi zniewolonych grzechem.
J 12, 1-11
„Na sześć dni przed Paschą Jezus przybył do Betanii, gdzie mieszkał Łazarz, którego Jezus wskrzesił z martwych. Urządzono tam dla Niego ucztę. Marta posługiwała, a Łazarz był jednym z zasiadających z Nim przy stole. Maria zaś wzięła funt szlachetnego i drogocennego olejku nardowego i namaściła Jezusowi nogi, a włosami swymi je otarła. A dom napełnił się wonią olejku”. Maria w dowód wdzięczności wobec Jezusa za wskrzeszenie jej brata namaszcza stopy Jezusa, który przyjmuje to jako przygotowanie do swojej śmierci i do swojego pogrzebu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz