27.04.25
Dz 5, 12-16
„Wiele znaków i cudów działo się przez ręce Apostołów wśród ludu. Trzymali się wszyscy razem w krużganku Salomona. A z obcych nikt nie miał odwagi dołączyć się do nich, lud zaś ich wychwalał. Coraz bardziej też rosła liczba mężczyzn i kobiet, przyjmujących wiarę w Pana. Wynoszono też chorych na ulicę i kładziono na łożach i noszach, aby choć cień przechodzącego Piotra padł na któregoś z nich”. Podobnie jak w wypadku ewangelizacji prowadzonej przez Jezusa, tak i po Jego wniebowstąpieniu, do ludzi docierają cuda i uzdrowienia. Dzięki takiej pomocy Jezusa ludzie przyjmują wiarę w Niego.
Ap 1, 9-11a. 12-13. 17-19
„Kiedym Go ujrzał, do stóp Jego upadłem jak martwy, a On położył na mnie prawą rękę, mówiąc: Przestań się lękać! Jam jest Pierwszy i Ostatni i żyjący. Byłem umarły, a oto jestem żyjący na wieki wieków i mam klucze śmierci i Otchłani. Napisz więc to, co widziałeś, i to, co jest, i to, co potem musi się stać”. Jezus przekazuje Janowi ostrzeżenia dla siedmiu Kościołów Bliskiego Wschodu i dla nas wszystkich.
J 20, 19-31
„Wieczorem owego pierwszego dnia tygodnia, tam gdzie przebywali uczniowie, gdy drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: Pokój wam! A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie ujrzawszy Pana. A Jezus znowu rzekł do nich: Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam. Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane”. Jezus przychodzi do Apostołów przerażonych Jego śmiercią z darem pokoju. Zachęca ich do przyjęcia Ducha Świętego, w mocy którego będą walczyć z grzechem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz