14.01.23
Hbr 4,12-16
„Żywe bowiem jest słowo Boże, skuteczne i ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne osądzić pragnienia i myśli serca. Nie ma stworzenia, które by było przed Nim niewidzialne, przeciwnie, wszystko odkryte i odsłonięte jest przed oczami Tego, któremu musimy zdać rachunek. Mając więc arcykapłana wielkiego, który przeszedł przez niebiosa, Jezusa, Syna Bożego, trwajmy mocno w wyznawaniu wiary”. Duch Święty, który jest natchnieniem słowa Bożego sprawia, że prawda, niesiona słowem działa w sposób trwały w słuchającym go; oczyszcza go i przemienia. Jezus mówi: „Wy już jesteście czyści dzięki słowu, które wypowiedziałem do was” (J 15,3). W Kafarnaum, natomiast stwierdza: „Duch daje życie; ciało na nic się nie przyda. Słowa, które Ja wam powiedziałem, są duchem i są życiem” (J 6,63).
Mk 2,13-17
„Niektórzy uczeni w Piśmie, spośród faryzeuszów, widząc, że je z grzesznikami i celnikami, mówili do Jego uczniów: Czemu On je i pije z celnikami i grzesznikami? Jezus usłyszał to i rzekł do nich: Nie potrzebują lekarza zdrowi, lecz ci, którzy się źle mają. Nie przyszedłem powołać sprawiedliwych, ale grzeszników”. Ludziom współczesnym z Jezusem wydawało się, że trzeba się separować od grzeszników. Jezus nie boi się chorych na duszy, czy na ciele. Wie, że może ich uzdrowić.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz