9.07.23

 

9.07.23

Za 9, 9-10

Mówi prorok Zachariasz: „Raduj się wielce, Córo Syjonu, wołaj radośnie, Córo Jeruzalem! Oto Król twój idzie do ciebie, sprawiedliwy i zwycięski. Pokorny - jedzie na osiołku, na oślątku, źrebięciu oślicy”. Ewangelista Marek odnosi to proroctwo do triumfalnego wjazdu Jezusa do Jerozolimy: „Przyprowadzili więc oślę do Jezusa i zarzucili na nie swe płaszcze, a On wsiadł na nie. Wielu zaś słało swe płaszcze na drodze, a inni gałązki ścięte na polach. A ci, którzy Go poprzedzali i którzy szli za Nim, wołali: Hosanna! Błogosławiony Ten, który przychodzi w imię Pańskie. Błogosławione królestwo ojca naszego Dawida, które przychodzi. Hosanna na wysokościach!” (Mk 11,7-10).

Rz 8, 9. 11-13

Mówi Paweł o chrześcijańskim życiu w Duchu Świętym: „Wy jednak nie żyjecie według ciała, lecz według Ducha, jeśli tylko Duch Boży w was mieszka. Jeżeli zaś kto nie ma Ducha Chrystusowego, ten do Niego nie należy. A jeżeli mieszka w was Duch Tego, który Jezusa wskrzesił z martwych, to Ten, co wskrzesił Chrystusa z martwych, przywróci do życia wasze śmiertelne ciała mocą mieszkającego w was swego Ducha”. Duch jest gwarancją przyszłego zmartwychwstania. Mówi też o nowej ascetyce: „Jeżeli zaś przy pomocy Ducha uśmiercać będziecie popędy ciała - będziecie żyli”. To Duch jest zasadą mądrego, duchowego życia.

Mt 11, 25-30

Mówi Jezus o życiu chrześcijańskim: „Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom”. Ówcześni „mądrzy i roztropni”, to znaczy faryzeusze i tak zwani uczeni w Piśmie odrzucili Jezusa i mądrość zbawienia.

Jezus zaprasza zmęczonych: „Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. Weźcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokorny sercem, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem jarzmo moje jest słodkie, a moje brzemię lekkie”. Proponuje ewangelizację, troskę o zbawienie ludzi, którzy utracili Boga. Mocą Jezusa możemy ich nawrócić.