31.10.25
Rz 9, 1-5
„Wolałbym bowiem sam być pod klątwą [odłączony] od Chrystusa dla [zbawienia] braci moich, którzy według ciała są moimi rodakami. Są to Izraelici, do których należą przybrane synostwo i chwała, przymierza i nadanie Prawa, pełnienie służby Bożej i obietnice. Do nich należą praojcowie, z nich również jest Chrystus według ciała, który jest ponad wszystkim, Bóg błogosławiony na wieki”. Paweł marzy o zbawieniu dla swojego narodu. Jednocześnie mówi o Jezusie: „Bóg błogosławiony na wieki”.
Łk 14, 1-6
„A oto zjawił się przed Nim pewien człowiek chory na wodną puchlinę. Wtedy Jezus zapytał uczonych w Prawie i faryzeuszów: Czy wolno w szabat uzdrawiać, czy też nie? Lecz oni milczeli. On zaś dotknął go, uzdrowił i odprawił. A do nich rzekł: Któż z was, jeśli jego syn albo wół wpadnie do studni, nie wyciągnie go zaraz, nawet w dzień szabatu? I nie mogli mu na to odpowiedzieć”. Dla uczonych w Prawie i faryzeuszów prawo odpoczynku szabatowego jest ważniejsze niż zdrowie chorego człowieka.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz