Głoszenie Królestwa i wzywanie do nawrócenia
„Gdy Jan został uwięziony, Jezus przyszedł do Galilei i głosił Ewangelię Bożą. Mówił: Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię!” (Mk 1,14-15). Tekst grecki Ewangelii mówi wręcz o „wydaniu” Jana, a więc o jakiejś zdradzie. Ewangelia Jezusa to Boże przesłanie o nowym, bardzo intensywnym wejściu Boga samego w naszą historię. Czas oczekiwania i modlitwy jakoś się wypełnił. Stare Przymierze się zakończyło, a zaczęło się Nowe. Królestwo Boże, zwane przez samego Jezusa Królestwem Niebios to intensywne działanie Ducha Świętego, w tych, którzy Go przyjmują. To rzeczywiste panowanie Boga w człowieku. To panowanie Boga w społeczeństwie. Mateusz mówi: „I obchodził Jezus całą Galileę, nauczając w tamtejszych synagogach, głosząc Ewangelię o królestwie i lecząc wszystkie choroby i wszelkie słabości wśród ludu. A wieść o Nim rozeszła się po całej Syrii. Przynoszono więc do Niego wszystkich cierpiących, których dręczyły rozmaite choroby i dolegliwości, opętanych, epileptyków i paralityków, a On ich uzdrawiał. I szły za Nim liczne tłumy z Galilei i z Dekapolu, z Jerozolimy, z Judei i z Zajordania” (Mt 4,23-25).
Chrzest w Duchu Świętym, o którym mówił Jan (por. J 1,33), to podstawa istnienia Królestwa. Duch oczyszcza ze zła, umacnia wobec zła i pokus. Umacnia w czynieniu dobra, pozwala poznawać prawdę o Bogu i o człowieku, o sobie samym. Królowanie Boga objawia się przez Jego uzdrawiającą obecność. On uwalnia od złych duchów, od kalectwa i od różnego rodzaju chorób i dolegliwości.
Jezus mówi do Apostołów: „Idźcie i głoście: Bliskie już jest królestwo niebieskie. Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych, wypędzajcie złe duchy! Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie!” (Mt 10,7-8). Walka ze złem w dowolnej postaci, uwolnienie od zła i od śmierci.
Nawrócenie w rozumieniu Jezusa to przede wszystkim poważna pokuta: „Wtedy począł czynić wyrzuty miastom, w których najwięcej Jego cudów się dokonało, że się nie nawróciły. Biada tobie, Korozain! Biada tobie, Betsaido! Bo gdyby w Tyrze i Sydonie działy się cuda, które u was się dokonały, już dawno w worze i w popiele by się nawróciły” (Mt 11,20-21). W ten sposób Jezus nawiązuje do historii Niniwy: „Z rozkazu króla i jego dostojników zarządzono i ogłoszono w Niniwie co następuje: Ludzie i zwierzęta, bydło i trzoda niech nic nie jedzą, niech się nie pasą i wody nie piją. Niech obloką się w wory - ludzie i zwierzęta - niech żarliwie wołają do Boga! Niech każdy odwróci się od swojego złego postępowania i od nieprawości, którą [popełnia] swoimi rękami. Kto wie, może się odwróci i ulituje Bóg, odstąpi od zapalczywości swego gniewu, a nie zginiemy?” (Jon 3,7-9).
Na koniec, Jezus wymaga wiary w Ewangelię. Ważne, by Ewangelię czytać w całości i w całości stosować we własnym życiu. Prawda Ewangelii to prawda całościowa, to nie taki, czy inny tekst, nam się podobający.
Janusz Maria Andrzejewski OP
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz