Ustanowienie Eucharystii
Rok przed swoją śmiercią, w synagodze w Kafarnaum, Jezus wprowadza swoich uczniów w tematykę Eucharystii. Mówi: „Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli nie będziecie spożywali Ciała Syna Człowieczego i nie będziecie pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie. Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym”. (J 6,53-54). Jego Ciało i Krew są zasadą naszego życia – bez Niego jesteśmy skazani na wegetację, na życie nieautentyczne. W Nim mamy życie wieczne bo Duch Święty już w nas żyje, już nas przemienia. Jezus jest Zmartwychwstaniem i Życiem (por. J 11,25-26).
Mówi dalej Jezus: „Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem. Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim” (J 6,55-56). Jezus podkreśla prawdziwość i materialność Eucharystii jako naszego pokarmu i napoju. Sakrament dociera do nas ze swoimi łaskami w materialny sposób. Eucharystia jest pokarmem dla ludzi, a nie dla aniołów. Trwać w Jezusie – to mieć dostęp do Jego bogactwa, do Jego życia, do Jego życia wewnętrznego, to mieć zapewnioną Jego obronę. Jego przebywanie w nas – to nasze oczyszczanie od wszelkiego zła i ubogacanie nas łaskami, których potrzebujemy. To Jego działalność, to słowa, które wypowiadamy pod Jego natchnieniem, to czyny, jakich dokonujemy Jego mocą. Jezus podkreśla, że jak On żyje dla Ojca, tak i my, jeśli będziemy się Nim karmić – będziemy żyli dla Niego (por. J 6,57). Eucharystia wyzwala z egoizmu. Uzdalnia do pokornej służby.
W czasie Ostatniej Wieczerzy Jezus realizuje swoją Obietnicę: „Następnie wziął chleb, odmówiwszy dziękczynienie połamał go i podał mówiąc: To jest Ciało moje, które za was będzie wydane: to czyńcie na moją pamiątkę! Tak samo i kielich po wieczerzy, mówiąc: Ten kielich to Nowe Przymierze we Krwi mojej, która za was będzie wylana” (Łk 22,19-20). Dziękczynienie Bogu jest fundamentalne. Jezus daje nam swoje Ciało do spożycia i zachęca do kontynuowania tego obrzędu – by o Nim pamiętać. Mówi o Nowym Przymierzu – nawiązuje prawdopodobnie do Jr 31,31-34: „Oto nadchodzą dni - wyrocznia Pana - kiedy zawrę z domem Izraela <i z domem judzkim> nowe przymierze. Nie jak przymierze, które zawarłem z ich przodkami, kiedy ująłem ich za rękę, by wyprowadzić z ziemi egipskiej. To moje przymierze złamali, mimo że byłem ich Władcą - wyrocznia Pana. Lecz takie będzie przymierze, jakie zawrę z domem Izraela po tych dniach - wyrocznia Pana: Umieszczę swe prawo w głębi ich jestestwa i wypiszę na ich sercu. Będę im Bogiem, oni zaś będą Mi narodem. I nie będą się musieli wzajemnie pouczać jeden mówiąc do drugiego: Poznajcie Pana!Wszyscy bowiem od najmniejszego do największego poznają Mnie - wyrocznia Pana, ponieważ odpuszczę im występki, a o grzechach ich nie będę już wspominał”. Jezus realizuje nowe przymierze za cenę swojej Krwi, którą za nas wylewa. Wypełnia proroctwo Jeremiasza wchodząc do naszego wnętrza przez komunię świętą, a do naszego serca za pomocą słowa, swojego nauczania, tak cennego dla mszy świętej.
Janusz Maria Andrzejewski OP
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz