25.12.22

 

25.12.22

MSZA W NOCY

Iz 9, 1-3. 5-6

„Albowiem Dziecię nam się narodziło, Syn został nam dany, na Jego barkach spoczęła władza. Nazwano Go imieniem: Przedziwny Doradca, Bóg Mocny, Odwieczny Ojciec, Książę Pokoju. Wielkie będzie Jego panowanie w pokoju bez granic na tronie Dawida i nad Jego królestwem, które On utwierdzi i umocni prawem i sprawiedliwością, odtąd i na wieki. Zazdrosna miłość Pana Zastępów tego dokona”. Jezus narodzony w Betlejem jest Bogiem Mocnym, który umacnia Królestwo Boże prawem i sprawiedliwością.

Tt 2, 11-14

„Ukazała się bowiem łaska Boga, która niesie zbawienie wszystkim ludziom i poucza nas, abyśmy wyrzekłszy się bezbożności i żądz światowych, rozumnie i sprawiedliwie, i pobożnie żyli na tym świecie, oczekując błogosławionej nadziei i objawienia się chwały wielkiego Boga i Zbawiciela naszego, Jezusa Chrystusa, który wydał samego siebie za nas, aby odkupić nas od wszelkiej nieprawości i oczyścić sobie lud wybrany na własność, gorliwy w spełnianiu dobrych uczynków”. Mamy wyrzekać się ducha tego świata, ducha bezbożności i żądz światowych. Mamy oczekiwać objawienia się chwały wielkiego Boga i Zbawiciela naszego, Jezusa Chrystusa. Mamy być gorliwi w spełnianiu dobrych uczynków.

Łk 2, 1-14

Mówi Łukasz o podróży Maryi i Józefa do Betlejem: „Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie”. Zdumiewa ubóstwo narodzin Zbawiciela i katastrofalny brak gościnności ze strony mieszkańców Betlejem.

Anioł objawia się pasterzom i mówi: „Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan”. Tak narodzony Zbawiciel, Chrystus Pan niesie radość pasterzom i całemu narodowi, na ile jest on w stanie Go przyjąć.

MSZA O ŚWICIE

Iz 62, 11-12

„Mówcie do Córy Syjońskiej: Oto twój Zbawca przychodzi. Oto Jego nagroda z Nim idzie i zapłata Jego przed Nim. Nazywać ich będą Ludem Świętym, Odkupionymi przez Pana. A tobie dadzą miano: Poszukiwane, Miasto nie opuszczone”. Przyjście Zbawiciela ma być przemianą całego ludu, który ma być uświęcony, odkupionym przez Jezusa.

Tt 3, 4-7

„Gdy zaś ukazała się dobroć i miłość Zbawiciela, naszego Boga, do ludzi, nie ze względu na sprawiedliwe uczynki, jakie spełniliśmy, lecz z miłosierdzia swego zbawił nas przez obmycie odradzające i odnawiające w Duchu Świętym, którego wylał na nas obficie przez Jezusa Chrystusa, Zbawiciela naszego, abyśmy, usprawiedliwieni Jego łaską, stali się w nadziei dziedzicami życia wiecznego”. Zbawienie jest darem łaski Bożej i dokonuje się przez obmycie odradzające i odnawiające w Duchu Świętym. To On nas obmywa ze zła, które w nas znajduje, to On nas odnawia, daje nam dar duchowej młodości. Daje nam nadzieję na życie wieczne.

Łk 2, 15-20

„Gdy aniołowie odeszli od nich do nieba, pasterze mówili nawzajem do siebie: Pójdźmy do Betlejem i zobaczmy, co się tam zdarzyło i o czym nam Pan oznajmił. Udali się też z pośpiechem i znaleźli Maryję, Józefa i Niemowlę, leżące w żłobie. Gdy Je ujrzeli, opowiedzieli o tym, co im zostało objawione o tym Dziecięciu”. Pasterze odnajdują Świętą Rodzinę i przekazują wszystko, co otrzymali od aniołów.

MSZA W DZIEŃ

Iz 52, 7-10

„Twój Bóg zaczął królować. Głos! Twoi strażnicy podnoszą głos, razem wznoszą okrzyki radosne, bo oglądają na własne oczy powrót Pana na Syjon. Zabrzmijcie radosnym śpiewaniem, wszystkie ruiny Jeruzalem! Bo Pan pocieszył swój lud, odkupił Jeruzalem”. Bóg opuścił Jerozolimę na skutek grzechów jego mieszkańców (por. Ez 9,3-11; 11,22-23). Izajasz zapowiada powrót Boga, odkupienie Jerozolimy i wielką radość.

Hbr 1, 1-6

„Wielokrotnie i na różne sposoby przemawiał niegdyś Bóg do ojców przez proroków, a w tych ostatecznych dniach przemówił do nas przez Syna. Jego to ustanowił dziedzicem wszystkich rzeczy, przez Niego też stworzył wszechświat. Ten [Syn], który jest odblaskiem Jego chwały i odbiciem Jego istoty, podtrzymuje wszystko słowem swej potęgi, a dokonawszy oczyszczenia z grzechów, zasiadł po prawicy Majestatu na wysokościach”. Bóg przemawia do nas przez swojego Syna, przez którego nas stworzył. Księga Mądrości mówi o Nim: „Jest bowiem tchnieniem mocy Bożej i przeczystym wypływem chwały Wszechmocnego, dlatego nic skażonego do niej nie przylgnie. Jest odblaskiem wieczystej światłości, zwierciadłem bez skazy działania Boga, obrazem Jego dobroci” (Mdr 7,25-26). Jego podstawowym działaniem jest oczyszczenie nas z grzechów.

J 1, 1-18

„Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. Ono było na początku u Boga. Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, co się stało. W Nim było życie, a życie było światłością ludzi, a światłość w ciemności świeci i ciemność jej nie ogarnęła”. Jezus jest Bożym Słowem, przez które wszystko zaistniało. On jest źródłem wszelkiego życia, a życie duchowe jest światłem oświecającym ludzi. Żadna ciemność nie może przezwyciężyć Bożego światła.