Wniebowzięcie NMP
Maryja jest duszą i ciałem w niebie. Jest tam z Jezusem, z Nim żyje i z Nim działa. Katechizm Kościoła Katolickiego tak to formułuje: „Na koniec Niepokalana Dziewica, zachowana wolną od wszelkiej skazy winy pierworodnej, dopełniwszy biegu życia ziemskiego z ciałem i duszą wzięta została do chwały niebieskiej i wywyższona przez Pana jako Królowa wszystkiego, aby bardziej upodobniła się do Syna swego, Pana panujących oraz Zwycięzcy grzechu i śmierci. Wniebowzięcie Maryi jest szczególnym uczestniczeniem w Zmartwychwstaniu Jej Syna i uprzedzeniem zmartwychwstania innych chrześcijan”1.
Apokalipsa w rozdziale dwunastym przedstawia nam tajemniczy obraz Maryi Wniebowziętej: „Potem wielki znak się ukazał na niebie: Niewiasta obleczona w słońce i księżyc pod jej stopami, a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu. A jest brzemienna. I woła cierpiąc bóle i męki rodzenia” (Ap 12,1-2). Termin, jakim zostaje przedstawiona – „Niewiasta” – nawiązuje do Rdz 3,15: „Wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie i niewiastę, pomiędzy potomstwo twoje a potomstwo jej: ono zmiażdży ci głowę, a ty zmiażdżysz mu piętę”. W identyczny sposób Jezus zwracał się do swojej Matki z wysokości krzyża: „ A obok krzyża Jezusowego stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena. Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: Niewiasto, oto syn Twój. Następnie rzekł do ucznia: Oto Matka twoja. I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie” (J 19,25-27). W Apokalipsie ten sam termin określa Maryję – Matkę Jezusa.
Słońce symbolizuje opiekę Bożą nad Maryją. Księżyc zdaje się symbolizować siły zła poddane pod stopy Maryi (por. Rdz 3,15). Korona złożona z gwiazd ukazuje królewską władzę Maryi w niebiosach. Cierpienie Maryi jest związane z Jej troską o ludzi i przypomina obraz użyty przez świętego Pawła: „Dzieci moje, oto ponownie w bólach was rodzę, aż Chrystus w was się ukształtuje” (Ga 4,19). To cierpienie może być interpretowane za pomocą proroctwa Symeona: „A Twoją duszę miecz przeniknie, aby na jaw wyszły zamysły serc wielu” (Łk 2,35). Ból Maryi może wynikać z Jej współczucia wobec ludzi cierpiących, a w sposób szczególny cierpiących z powodu oczyszczającego działania prawdy.
Janusz Maria Andrzejewski OP
1 KKK 966.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz