6.08.23

 

6.08.23

Dn 7, 9-10. 13-14

„Patrzałem w nocnych widzeniach: a oto na obłokach nieba przybywa jakby Syn Człowieczy. Podchodzi do Przedwiecznego i wprowadzają Go przed Niego. Powierzono Mu panowanie, chwałę i władzę królewską, a służyły Mu wszystkie narody, ludy i języki. Panowanie Jego jest wiecznym panowaniem, które nie przeminie, a Jego królestwo nie ulegnie zagładzie”. Wizja Daniela dotyczy Jezusa, który jako Syn Człowieczy otrzymuje wieczne panowanie. To On jest sędzią wszystkich (por. Mt 25,31-46).

2 P 1, 16-19

„Nie za wymyślonymi bowiem mitami postępowaliśmy wtedy, gdy daliśmy wam poznać moc i przyjście Pana naszego Jezusa Chrystusa, ale [nauczaliśmy] jako naoczni świadkowie Jego wielkości. Otrzymał bowiem od Boga Ojca cześć i chwałę, gdy taki oto głos Go doszedł od wspaniałego Majestatu: To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie. I słyszeliśmy, jak ten głos doszedł z nieba, kiedy z Nim razem byliśmy na górze świętej”. Jezus na Górze Przemienienia otrzymuje od Ojca cześć i chwałę, a Piotr był tego świadkiem.

Mt 17, 1-9

„Po sześciu dniach Jezus wziął z sobą Piotra, Jakuba i brata jego Jana i zaprowadził ich na górę wysoką, osobno. Tam przemienił się wobec nich: twarz Jego zajaśniała jak słońce, odzienie zaś stało się białe jak światło. A oto im się ukazali Mojżesz i Eliasz, którzy rozmawiali z Nim. Wtedy Piotr rzekł do Jezusa: Panie, dobrze, że tu jesteśmy; jeśli chcesz, postawię tu trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza. Gdy on jeszcze mówił, oto obłok świetlany osłonił ich, a z obłoku odezwał się głos: To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie!” Wizja przemienionego Jezusa, a z Nim Mojżesza i Eliasza objawionych w Bożej chwale (por. Łk 9,30-31) jest radością dla apostołów; jest wskazaniem na pełną łączność Starego z Nowym Testamentem. Rozmowa Jezusa z Eliaszem i Mojżeszem wskazuje na tajemnicę nieba, do którego dopiero zmierzamy. Bóg Ojciec zachęca nas do posłuszeństwa wobec Jezusa.