20.04.24
Dz 9, 31-42
„Piotr poszedł z nimi, a gdy przyszedł, zaprowadzili go do izby na górze. Otoczyły go wszystkie wdowy i pokazywały mu ze łzami w oczach chitony i płaszcze, które zrobiła im Gazela za swego życia. Po usunięciu wszystkich, Piotr upadł na kolana i modlił się. Potem zwrócił się do ciała i rzekł: Tabito, wstań! A ona otwarła oczy i zobaczywszy Piotra, usiadła. Piotr podał jej rękę i podniósł ją. Zawołał świętych i wdowy i ujrzeli ją żywą. Wieść o tym rozeszła się po całej Jafie i wielu uwierzyło w Pana”. Piotr prowadzi mieszkańców Jafy do wiary Jezusa przez cud wskrzeszenia w Jego imieniu Tabity.
J 6, 55. 60-69
„Duch daje życie; ciało na nic się nie przyda. Słowa, które Ja wam powiedziałem, są duchem i są życiem. Lecz pośród was są tacy, którzy nie wierzą. Jezus bowiem na początku wiedział, którzy to są, co nie wierzą, i kto miał Go wydać. Rzekł więc: Oto dlaczego wam powiedziałem: Nikt nie może przyjść do Mnie, jeżeli mu to nie zostało dane przez Ojca”. Słowa Jezusa są natchnione Duchem Świętym i dlatego ożywiają, dają duchowe rozumienie Pisma i sakramentów. Wśród uczniów Jezusa było wielu niewierzących w Niego, niedowierzających Jego słowom. Prawdziwie przychodzimy do Jezusa tylko w mocy Ojca, który prowadzi nas do Syna (por. J 6,44-45).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz