8.04.24

 

8.04.24

Iz 7, 10-14; 8, 10c

„Wtedy rzekł [Izajasz]: Słuchajcie więc, domu Dawidowy: Czyż mało wam naprzykrzać się ludziom, iż naprzykrzacie się także mojemu Bogu? Dlatego Pan sam da wam znak: Oto Panna pocznie i porodzi Syna, i nazwie Go imieniem Emmanuel”. Znakiem dla Izraela, a później dla całego świata jest Dziewica Maryja, która w mocy Ducha Świętego poczyna i rodzi Zbawiciela – Jezusa.

Hbr 10, 4-10

„Niemożliwe jest bowiem, aby krew cielców i kozłów usuwała grzechy. Przeto przychodząc na świat, mówi: Ofiary ani daru nie chciałeś, aleś Mi utworzył ciało; całopalenia i ofiary za grzech nie podobały się Tobie. Wtedy rzekłem: Oto idę - w zwoju księgi napisano o Mnie - abym spełniał wolę Twoją, Boże”. Psalm 40,7 sugeruje otwarcie uszu na poznawanie trudnej woli Bożej: „Nie chciałeś ofiary krwawej ani obiaty, lecz otwarłeś mi uszy”. Ciało Jezusa zostaje utworzone przez Ducha Świętego dla spełnienia w posłuszeństwie woli Bożej.

Łk 1, 26-38

„Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca. Na to Maryja rzekła do anioła: Jakże się to stanie, skoro nie znam męża? Anioł Jej odpowiedział: Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym”. Jezus jest Synem Bożym, jest królem Królestwa Bożego. Duch Święty zstępuje na Maryję i osłania Ją przed atakami nieprzyjaciół.