6.08.24
Dn 7, 9-10. 13-14
Mówi Daniel: „Patrzałem w nocnych widzeniach: a oto na obłokach nieba przybywa jakby Syn Człowieczy. Podchodzi do Przedwiecznego i wprowadzają Go przed Niego. Powierzono Mu panowanie, chwałę i władzę królewską, a służyły Mu wszystkie narody, ludy i języki. Panowanie Jego jest wiecznym panowaniem, które nie przeminie, a Jego królestwo nie ulegnie zagładzie”. Jest to wizja Jezusa otrzymującego od Ojca „panowanie, chwałę i władzę królewską”. Podobnie mówi o Nim Apokalipsa: „Baranek zabity jest godzien wziąć potęgę i bogactwo, i mądrość, i moc, i cześć, i chwałę, i błogosławieństwo” (Ap 5,12).
Mk 9, 2-10
„Tam przemienił się wobec nich. Jego odzienie stało się lśniąco białe tak, jak żaden folusznik na ziemi wybielić nie zdoła. I ukazał się im Eliasz z Mojżeszem, którzy rozmawiali z Jezusem. Wtedy Piotr rzekł do Jezusa: Rabbi, dobrze, że tu jesteśmy; postawimy trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza. Nie wiedział bowiem, co należy mówić, tak byli przestraszeni. I zjawił się obłok, osłaniający ich, a z obłoku odezwał się głos: To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie!” Jezus jest widoczny w chwale – podobnie jak Mojżesz i Eliasz, którzy z Nim rozmawiają. Ukazuje to Apostołom wielkość Jezusa i Jego łączność ze Starym Przymierzem. Bóg Ojciec przedstawia Go jako swojego Syna umiłowanego i wymaga posłuszeństwa wobec Niego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz