8.01.23

 

8.01.23

Iz 42,1-4. 6-7

„Ja, Pan, powołałem Cię słusznie, ująłem Cię za rękę i ukształtowałem, ustanowiłem Cię przymierzem dla ludzi, światłością dla narodów, abyś otworzył oczy niewidomym, ażebyś z zamknięcia wypuścił jeńców, z więzienia tych, co mieszkają w ciemności”. Bóg powołuje Jezusa by był światłością dla biednych ludzi żyjących w ciemnościach. Jezus wyzwala zniewolonych przez grzech: „Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Każdy, kto popełnia grzech, jest niewolnikiem grzechu” (J 8,34).

Dz 10,34-38

„Przekonuję się, że Bóg naprawdę nie ma względu na osoby. Ale w każdym narodzie miły jest Mu ten, kto się Go boi i postępuje sprawiedliwie. Posłał swe słowo synom Izraela, zwiastując im pokój przez Jezusa Chrystusa. On to jest Panem wszystkich. Wiecie, co się działo w całej Judei, począwszy od Galilei, po chrzcie, który głosił Jan. Znacie sprawę Jezusa z Nazaretu, którego Bóg namaścił Duchem Świętym i mocą. Dlatego że Bóg był z Nim, przeszedł On dobrze czyniąc i uzdrawiając wszystkich, którzy byli pod władzą diabła”. Bezstronność Boga objawia się w Jego miłości do tych, którzy się Go boją i dążą do sprawiedliwości. Jezus namaszczony Duchem Świętym i mocą uzdrawia wszystkich zniewolonych.

Mt 3,13-17

„A gdy Jezus został ochrzczony, natychmiast wyszedł z wody. A oto otworzyły Mu się niebiosa i ujrzał Ducha Bożego zstępującego jak gołębicę i przychodzącego na Niego. A głos z nieba mówił: Ten jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie”. Jezus po swoim chrzcie kontempluje otwarte niebo. Widzi Ducha, który Go ubogaca i słyszy aprobatę ze strony swojego Ojca, który Go prowadzi w Jego ogromnym dziele zbawienia.