27.09.23
Ezd 9, 5-9
„A teraz zaledwie na chwilę przyszło zmiłowanie od Pana, Boga naszego, przez to, że pozostawił nam garstkę ocalonych, że w swoim miejscu świętym dał nam dach nad głową, że Bóg nasz rozjaśnił oczy nasze i że pozwolił nam w niewoli naszej trochę odetchnąć - bo przecież jesteśmy niewolnikami. Ale w niewoli naszej nie opuścił nas Bóg nasz, lecz dał nam znaleźć względy u królów perskich, pozwalając nam odżyć, byśmy mogli wznieść dom Boga naszego i odbudować jego ruiny - dając nam ostoję w Judzie i Jerozolimie”. Ważne, żeby nawet w stanie niewoli dostrzec Bożą opiekę, dostrzec życzliwość ze strony rządzących.
Łk 9, 1-6
„Wtedy zwołał Dwunastu, dał im moc i władzę nad wszystkimi złymi duchami i władzę leczenia chorób. I wysłał ich, aby głosili królestwo Boże i uzdrawiali chorych. Mówił do nich: Nie bierzcie nic na drogę: ani laski, ani torby podróżnej, ani chleba, ani pieniędzy; nie miejcie też po dwie suknie!” Jezus wysyła w materialnym ubóstwie i w charyzmatycznym bogactwie. Apostołowie mogą uzdrawiać i uwalniać od złych duchów. W ten sposób mogą cudami potwierdzać prawdę swojego nauczania o Królestwie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz