2.07.24
Am 3, 1-8; 4, 11-12
„Czyż dmie się w trąbę w mieście, a lud się nie przelęknie? Czyż zdarza się w mieście nieszczęście, by Pan tego nie sprawił? Bo Pan Bóg nie uczyni niczego, jeśli nie objawi swego zamiaru sługom swym, prorokom. Gdy lew zaryczy, któż się nie ulęknie? Gdy Pan Bóg przemówi, któż nie będzie prorokować?” Amos twierdzi: „Czyż zdarza się w mieście nieszczęście, by Pan tego nie sprawił?” – to On jest Panem absolutnym wszelkich wydarzeń. Co ciekawe, twierdzi: „Bo Pan Bóg nie uczyni niczego, jeśli nie objawi swego zamiaru sługom swym, prorokom”. Oznacza to stałą komunikację między Bogiem i oddanymi mu prorokami. Proroctwo jest tu rozumiane w silnym sensie, jako przekazywanie od Boga do ludzi za pośrednictwem proroków ostrzeżeń dotyczących przyszłych wydarzeń.
Mt 8, 23-27
„Nagle zerwała się gwałtowna burza na jeziorze, tak że fale zalewały łódź; On zaś spał. Wtedy przystąpili do Niego i obudzili Go, mówiąc: Panie, ratuj, giniemy! A On im rzekł: Czemu bojaźliwi jesteście, małej wiary? Potem wstał, rozkazał wichrom i jezioru, i nastała głęboka cisza. A ludzie pytali zdumieni: Kimże On jest, że nawet wichry i jezioro są Mu posłuszne?” Jezus wyrzuca nam: „Czemu bojaźliwi jesteście, małej wiary?” Tak trudno nam uwierzyć, że Jezus jest z nami, że jest Panem nieba i ziemi, że nic nam nie zagraża.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz