11.05.23
Dz 15, 7-21
Na pytania zgłoszone przez Pawła i Barnabę odpowiada Piotr: „Wiecie, bracia, że Bóg już dawno wybrał mnie spośród was, aby z moich ust poganie usłyszeli słowa Ewangelii i uwierzyli. Bóg, który zna serca, zaświadczył na ich korzyść, dając im Ducha Świętego tak samo jak nam. Nie zrobił żadnej różnicy między nami a nimi, oczyszczając przez wiarę ich serca. Dlaczego więc teraz Boga wystawiacie na próbę, wkładając na uczniów jarzmo, którego ani ojcowie nasi, ani my sami nie mieliśmy siły dźwigać. Wierzymy przecież, że będziemy zbawieni przez łaskę Pana Jezusa tak samo jak oni”. Odwołuje się on do swojego doświadczenia z ewangelizacją domu Korneliusza (por. Dz 10-11). Był on tam świadkiem chrztu w Duchu Świętym, jakiego Bóg udzielił Korneliuszowi i jego rodzinie. Widział, jak Bóg oczyszczał serca pogan mocą wiary, którą otrzymywali dzięki jego przepowiadaniu. Przyjmowanie judaizmu nie było wcale potrzebne.
J 15, 9-11
„Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Wytrwajcie w miłości mojej! Jeśli będziecie zachowywać moje przykazania, będziecie trwać w miłości mojej, tak jak Ja zachowałem przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości. To wam powiedziałem, aby radość moja w was była i aby radość wasza była pełna”. Warunkiem trwania w miłości Jezusa, trwania w krzewie winnym, jakim jest Jezus, jest zachowywanie Jego przykazań, Jego nauczania. Jezus pragnie naszej autentycznej radości.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz