5.05.23
Dz 13, 26-33
Paweł w Antiochii Pizydyjskiej mówi o śmierci na krzyżu Jezusa i o Jego zmartwychwstaniu:„Chociaż nie znaleźli w Nim żadnej winy zasługującej na śmierć, zażądali od Piłata, aby Go stracił. A gdy wykonali wszystko, co było o Nim napisane, zdjęli Go z krzyża i złożyli w grobie. Ale Bóg wskrzesił Go z martwych, a On ukazywał się przez wiele dni tym, którzy z Nim razem poszli z Galilei do Jerozolimy, a teraz dają świadectwo o Nim przed ludem. My właśnie głosimy wam Dobrą Nowinę o obietnicy danej ojcom: że Bóg spełnił ją wobec nas jako ich dzieci, wskrzesiwszy Jezusa”. Określa zmartwychwstanie Jezusa jako wypełnienie Bożej obietnicy danej Izraelowi.
J 14, 1-6
Mówi Jezus do apostołów: „Niech się nie trwoży serce wasze. Wierzycie w Boga? I we Mnie wierzcie! W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce. A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem. Znacie drogę, dokąd Ja idę. Odezwał się do Niego Tomasz: Panie, nie wiemy, dokąd idziesz. Jak więc możemy znać drogę? Odpowiedział mu Jezus: Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie”. Obiecuje im wspólne życie wieczne w niebie. Przedstawia się jako Droga prowadząca do nieba, jako Prawda prowadząca do zbawienia, jako Życie, które jest zasadą naszego życia obecnego i wiecznego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz