4.02.23
Hbr 13, 15-17. 20-21
„Przez Niego więc składajmy Bogu ofiarę czci ustawicznie, to jest owoc warg, które wyznają Jego imię. Nie zapominajcie o dobroczynności i wzajemnej więzi, gdyż cieszy się Bóg takimi ofiarami. Bądźcie posłuszni waszym przełożonym i bądźcie im ulegli, ponieważ oni czuwają nad duszami waszymi i muszą zdać sprawę z tego. Niech to czynią z radością, a nie ze smutkiem, bo to nie byłoby dla was korzystne”. Bóg i ludzie czekają na nasze dobre słowa. Przełożeni są odpowiedzialni za nasze życie duchowe. Oby była to odpowiedzialność radosna.
Mk 6, 30-34
Jezus chce dać swoim apostołom odrobinę wypoczynku. „Odpłynęli więc łodzią na miejsce pustynne, osobno. Lecz widziano ich odpływających. Wielu zauważyło to i zbiegli się tam pieszo ze wszystkich miast, a nawet ich uprzedzili. Gdy Jezus wysiadł, ujrzał wielki tłum. Zlitował się nad nimi, byli bowiem jak owce nie mające pasterza. I zaczął ich nauczać”. Praca apostolska jest dla Niego ważniejsza od wypoczynku. Lituje się nad zagubionymi ludźmi.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz