7.02.23
Rz 14, 7-9. 10b-12
Paweł mówi: „Nikt zaś z nas nie żyje dla siebie i nikt nie umiera dla siebie: jeżeli bowiem żyjemy, żyjemy dla Pana; jeżeli zaś umieramy, umieramy dla Pana. I w życiu więc i w śmierci należymy do Pana. Po to bowiem Chrystus umarł i powrócił do życia, by zapanować tak nad umarłymi, jak nad żywymi”. Istotne, by żyć i umierać z Jezusem.
J 17, 24-26
Mówi Jezus: „Ojcze, chcę, aby także ci, których Mi dałeś, byli ze Mną tam, gdzie Ja jestem, aby widzieli chwałę moją, którą Mi dałeś, bo umiłowałeś Mnie przed założeniem świata. Ojcze sprawiedliwy! Świat Ciebie nie poznał, lecz Ja Ciebie poznałem i oni poznali, żeś Ty Mnie posłał. Objawiłem im Twoje imię i nadal będę objawiał, aby miłość, którą Ty Mnie umiłowałeś, w nich była i Ja w nich”. Jezus chce, byśmy byli z Nim w niebie, byśmy kontemplowali Jego chwałę, to znaczy sposób, w jaki Jego Boska natura manifestuje się w Jego ludzkiej naturze. Imię Boga, to sposób zewnętrznej, intelektualnie dostępnej informacji o Bogu, to Jego objawienie dostępne dla przebywających w niebie. Jezus pragnie, by Boża miłość była w nas w Duchu Świętym. Jezus chce być zawsze w nas, na wieczność.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz