20.03.23
2 Sm 7, 4-5a. 12-14a. 16
„Lecz tej samej nocy Pan skierował do Natana następujące słowa: Idź i powiedz mojemu słudze, Dawidowi: To mówi Pan: Czy ty zbudujesz Mi dom na mieszkanie? Kiedy wypełnią się twoje dni i spoczniesz obok swych przodków, wtedy wzbudzę po tobie potomka twojego, który wyjdzie z twoich wnętrzności, i utwierdzę jego królestwo. On zbuduje dom imieniu memu, a Ja utwierdzę tron jego królestwa na wieki. Ja będę mu ojcem, a on będzie Mi synem”. To nie Dawid buduje dom dla Boga. To Bóg buduje dla niego rodzinę sięgającą aż po Jezusa Chrystusa, który jest najwspanialszym synem Dawida.
Rz 4, 13. 16-18. 22
„Albowiem nie od [wypełnienia] Prawa została uzależniona obietnica dana Abrahamowi i jego potomstwu, że będzie dziedzicem świata, ale od usprawiedliwienia z wiary. I stąd to [dziedzictwo] zależy od wiary, by było z łaski i aby w ten sposób obietnica pozostała nienaruszona dla całego potomstwa, nie tylko dla potomstwa opierającego się na Prawie, ale i dla tego, które ma wiarę Abrahama”. Otrzymujemy obietnicę życia wiecznego dzięki wierze, która łączy nas z Jezusem, naszym Zbawicielem.
Łk 2, 41-51a
„Dopiero po trzech dniach odnaleźli Go w świątyni, gdzie siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania. Wszyscy zaś, którzy Go słuchali, byli zdumieni bystrością Jego umysłu i odpowiedziami. Na ten widok zdziwili się bardzo, a Jego Matka rzekła do Niego: Synu, czemuś nam to uczynił? Oto ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie. Lecz On im odpowiedział: Czemuście Mnie szukali? Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca?” Jezus w świątyni wypełnia wolę swojego Ojca, który chce by oświecał nauczycieli Izraela. Józef i Maryja poszukują Go i szczęśliwie odnajdują Go w tym, co jest Jego przeznaczeniem – nauczanie prawd wiary.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz