26.06.23
Rdz 12, 1-9
Pan rzekł do Abrama: Wyjdź z twojej ziemi rodzinnej i z domu twego ojca do kraju, który ci ukażę. Uczynię bowiem z ciebie wielki naród, będę ci błogosławił i twoje imię rozsławię: staniesz się błogosławieństwem. Będę błogosławił tym, którzy ciebie błogosławić będą, a tym, którzy tobie będą złorzeczyli, i ja będę złorzeczył. Przez ciebie będą otrzymywały błogosławieństwo ludy całej ziemi”. Abram dzięki swojemu posłuszeństwu wobec głosu Pana staje się błogosławieństwem dla wszystkich wierzących.
Mt 7, 1-5
„Nie sądźcie, abyście nie byli sądzeni. Bo takim sądem, jakim sądzicie, i was osądzą; i taką miarą, jaką wy mierzycie, wam odmierzą. Czemu to widzisz drzazgę w oku swego brata, a belki we własnym oku nie dostrzegasz? Albo jak możesz mówić swemu bratu: Pozwól, że usunę drzazgę z twego oka, gdy belka [tkwi] w twoim oku? Obłudniku, wyrzuć najpierw belkę ze swego oka, a wtedy przejrzysz, ażeby usunąć drzazgę z oka twego brata”. Nie wolno mi sądzić. By pomagać innym, muszę zatroszczyć się o siebie, zobaczyć co mi przeszkadza w obiektywności patrzenia i rozumienia. Z Bożą pomocą trzeba to usunąć i dopiero wtedy będę mógł pomagać innym.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz